Shen Angjelina ishte e bija e Princit Gjergj Kastrioti Skenderbeu i Shqiperise. Emri i nenes se saj nuk e dime por dime qe ishte rritur ne besimin e krishtere dhe familja i kish mesuar te donte Perendine.
Shen Stefan Brankovic (9 tetor dhe 10 dhjetor), sundimtari i Serbise, kish ardhur ne Shqiperi qe te shpetonte jeten nga ata qe donin ta vrisnin. Pak kohe para se te vinte ne Shqiperi Shen Stefanin e kishte verbuar pa te drejte sulltani turk si ndeshkim per disa shkelje. Duke qene i pafajshem, Shen Stefani i duroi vuajtjet me kurajo.
Shen Stefani nuk u prit thjeshte si mik ne oborrin e Princit Gjergj, ai u trajtua si nje pjesetar i familjes. Dhe nuk eshte per tu cuditur qe Shen Stefani dhe Angjelina u dashuruan me njeri-tjetrin. Me bekimin e prinderve ata u martuan ne kishe. Pas disa vitesh, cifti u bekua me dy djem: Gjergjin dhe Joanin.
Kur djemte u rriten, Shen Stefani dhe familja e tij u detyruan qe te largohen ne Itali per te shpetuar.
Shen Stefani vdiq ne vitin 1468, duke e ene Angjelinen te ve. Nga halli, Angjelina iu drejtua per ndihme sundimtarit te Hungarise. Ai u dha qytetin e Kupinovos ne Sirmie.
Shen Angjelina u largua nga Italia me djemte e saj ne vitin 1486, duke ndaluar me pare ne Serbi per te varrosur ne vendlindje trupin e paprishur te Shen Stefanit.
Femijet e ketyre prinderve te devotshem u bene shenjtore. Gjergji hoqi dore nga pretendimi per fronin per ti lene rradhen vellait te tij Joan dhe vete hyri ne nje manastir dhe mori emrin Maxim.
Joani u martua por nuk pati femije djem. Ai vdiq ne vitin 1503 ne nje moshe te re dhe shume mrekulli ndodhen para relikave te shenjta te tij.
Shen Angjelina jetoi me gjate se burri dhe djemte e saj. Duke patur gjithmone ne mendje shpetimin e shpirtit te saj, ajo hyri ne nje manastir grash. Ajo u nis per te Perendia ne paqe dhe trupi i saj u varros ne te njejtin varr me djemte e saj ne manastirin e Krushedol ne Frushka Gora.
Shen Angjelina perkujtohet gjithashtu ne 10 dhjetor me burrin e saj Shen Stefanin dhe djalin e saj Shen Joanin.
