
Kur perandori Julian (361-363), hoqi dorë nga besimi i krishterë dhe u rikthye në adhurimin pagan, duke u bërë persekutues i të krishterëve, i ungji, qeveritar i Lindjes, i cili mbante të njëjtin emër, urdhëroi që të mbylleshin të gjitha kishat në Antioki dhe enët e shenjta të grumbulloheshin në pallatin e tij. Klerikët e Kishës së Antiokisë, për t’i shpëtuar persekutimit, u shpërndanë në drejtime të ndryshme. Vetëm prifti Theodhorit qëndroi në qytet, duke vazhduar të predikonte dhe të nxiste besimtarët të qëndronin të vendosur në mbrojtje të së vërtetës. Shumë shpejt atë e arrestuan dhe e nxorën përpara qeveritarit, i cili, kur pa se Theodhoriti refuzoi të bënte një inventar të sendeve të çmuara që përdoreshin për shërbesat, urdhëroi që ta fshikullonin me kamxhik për tri orë.
Gjaku i martirit rrodhi lumë, por fytyra i shkëlqente nga një gëzim i mbinatyrshëm. Ai u tall me propozimet e kota për privilegje që i bënte gjyqtari, i cili urdhëroi që t’i digjnin brinjët me pishtar. Kur xhelatët iu afruan shenjtorit me pishtarët e ndezur, papritmas u paralizuan, por me lutjet e Theodhoritit u shëruan dhe u bënë të krishterë. Shenjtori i tha atëherë Julianit të tërbuar nga inati: “Mosbesimi yt, o tradhtar i trefishtë, po i verbon sytë e shpirtit tënd dhe nuk i shikon legjionet e engjëjve përreth meje që më mbrojnë?”. Theodhoriti i parashikoi ungjit besëmohues se, shumë shpejt do të jepte shpirtin në mënyrë të neveritshme dhe se të përbrendshmet do t’i dilnin nga goja. Po kështu edhe nipi i tij do të ndëshkohej nga drejtësia hyjnore dhe që të dy do të marrin ndëshkimin e përjetshëm për mohimin e Krishtit.
Pasi e dënuan që t’i pritej koka, prifti i shenjtë ecte me gëzim dhe besim drejt vendit të ekzekutimit, duke ia besuar shpirtin Perëndisë me falënderime. Pas disa ditësh, konti Julian mori nga kisha enët e shenjta, i bëri grumbull dhe u ul mbi to për t’i përdhosur. Menjëherë u godit nga një infeksion i pashërueshëm; krimbat i hëngrën të përbrendshmet dhe vdiq pikërisht siç pati parashikuar shën Theodhoriti. E njëjta gjë i ndodhi edhe perandorit Julianin, i cili pas një viti vdiq në mënyrë të mjerueshme, gjatë një fushate në Persi.
Mbrapa
