
این قدیس بزرگ مدت شصت سال در بیابان سپری کرد، زمانی که راهب پاپنیتیوس با او دیدار کرد موها و ریش پدر انوفریوس به زمین می رسید با ظاهری کاملا سالخورده و سفید، او زندگی خود را به راهب پاپنیتیوس چنین بیان کرد که وقتی او به خداوند ایمان آورد و قلبش مملو از عشق به خدا شد تصمیم گرفت که برای عبادت خداوند و دوری از گناهان زندگی زاهدانه ای را در پیش بگیرد و به بیابان آمد جایی که فرشته ای او را کمک کرد تا بتواند این مدت زنده بماند همچنین به لطف خدا یک چاه آب و نخل خرمایی نیز در محل سکونت او پدیدار گشت، راهب پاپنیتیوس از او به نیکی یاد می کند و بعد از درگذشتش در سال 400 نیز بدن او را دفن کرد. روحش در پادشاهی ابدی مسیح
برگشت