در زمان امپراطوری دیکلتین و ماکسیمیان دو مسیحی به نام های دوروتیوس و یوسبیا زندگی می کردند که هرگز صاحب فرزندی نشده بودند و بعد از دعاهای فراوان، خداوند دومینیکا را به آنها هدیه داد.
این بانوی گرامی با عشق به مسیح بزرگ شد و به خاطر زیباییش در جسم و روح خواستگاران زیادی داشت اما دومینیکا هیچ کدام را نپذیرفت و تصمیم گرفته بود که تا آخر عمر باکره بماند و تنها در عبادت مسیح باشد. یکی از خواستگاران او نزد پادشاه دیکلتین رفت و درخواست کرد که آنها را به خاطر ایمانشان به مسیح محاکمه کند. پادشاه والدین دومینیکا را محاکمه کرد و بعد از شکنجه های دردناک آنها را به تبعید فرستاد تا در آنجا به شهادت رسیدند.
پادشاه او را به نزد ماکسیمیان فرستاد تا او محاکمه اش کند دستور دادند که او را شلاق بزنند اما همه شکنجه ها بی فایده بود و او آشکارا خداوندش مسیح را صدا می زد. او را به زندان انداختند و تصمیم گرفتند که برای محاکمه او را به قفس حیوانات وحشی بیاندازند. در زندان خداوند عیسی مسیح به او ظاهر شد دردهای او را شفا داد و گفت نترس ای فرزندم که من با تو هستم. زمانی که بانوی مقدس دومینیکا را به قفس حیوانات انداختند تمام حیوانات رام شده و هیچ صدمه ای به او نزدند، با دیدن این معجزه بسیاری از بت پرستان به مسیح ایمان آوردند و مسیحی شدند.
پادشاه دستور داد که او را تکه تکه کنند و بدن او را با شمشیر ببرند. بانوی مقدس دومینیکا در سال 289 به شهادت رسید. روحش در آرامش ابدی خداوند عیسی مسیح ساکن شد.
