زندگی این قدیس شهید نشان می دهد که چگونه خداوند فروتنان و متواضعان را در مقابل متکبران و مغروران جلا می دهد و آنها را به کمال می رساند.
قدیس نیکفراوس دوست کشیش به نام ساپریوس داشت که سالیان دور باهم زندگی می کردند اما بعد از مدتی میان آنها به بدی گذشت و نفرت جای دوستی را بین آنها گرفت، ساپریوس بسیار مغرورانه هرگز راضی به بخشیدن دوستش نشد تا زمانی که شکنجه و کشتار مسیحیان آغاز شده بود ساپریوس دستگیر شد و او مورد شکنجه قرار گرفت. قدیس نیکفراوس نزد او رفت و ایمانش را یادآوری کرد و تقاضا کرد که دوست قدیمی من لطفا من را ببخش اگر هر اشتباه خواسته یا ناخواسته در حق تو مرتکب شدم اما ساپریوس در دلش تنها کینه و نفرت باقی مانده بود و حاضر به بخشش او نشد، این چنین است که مغروران راه به فیض خداوند نخواهند یافت و این غرور او باعث شد که بعد از چندی شکنجه ایمانش به مسیح را انکار کند و به بت پرستی روی آورد. نیکفراوس نزد او رفت و گفت ای برادر ایمانت را انکار نکن مسیح را انکار نکن و پادشاهی ابدی را به این دنیا مفروش، نیکفراوس که دید ساپریوس کاملا ایمانش را انکار می کند فریاد زد که من هم مسیحی هستم من را به جای او بکشید. او را دستگیر کردند و طبق دستور قاضی سایپروس را که دست و پایش قطع شده بود را آزاد و به جای او قدیس نیکفراوس را اعدام و به شهادت رساندند.
این است لطف خداوند برای فروتنان تا آنها را به پادشاهی ابدی برساند . شهید قدیس در سال 260 وارد آرامش ابدی خداوند شد
